Përveç nuhatjes, ata shfrytëzojnë shenjat vizuale dhe zanore të mjedisit. Sipas Bridget Schoville, nga ASPCA, qentë shpesh krahasojnë pozicionin e tyre me pika të njohura referimi, duke i përdorur si koordinata për të ndjekur rrugën më të drejtë drejt shtëpisë, transmeton Telegrafi.
Një busull e brendshme magnetike
Një nga zbulimet më intriguese është aftësia e mundshme e qenve për të perceptuar fushën magnetike të Tokës. Ky fenomen, i quajtur magnetoreceptim, është i njohur prej kohësh tek zogjtë shtegtarë, salmonët dhe balenat, por studimet sugjerojnë se edhe qentë e zotërojnë.
Në një studim të vitit 2020 në Çeki, 27 qen gjuetie u pajisën me GPS dhe kamera dhe u lanë në pyje të panjohura. Në mbi 600 prova, shumë prej tyre, përpara se të niseshin drejt pronarëve, lëviznin për disa çaste në drejtimin veri-jug, sikur të “kalibronin busullën e tyre të brendshme”, përpara se të ndiqnin vijën më të drejtë për në shtëpi.
Një tjetër studim tregoi se 70 qen nga 37 racave të ndryshme preferonin të kryenin nevojat bazike (urinim, defekim) duke u rreshtuar sipas boshtit veri-jug, por vetëm kur fusha magnetike ishte e qëndrueshme, gjë që tregon ndjeshmëri të tyre ndaj ndryshimeve në këtë fushë.
Lidhja emocionale si motivim
Shkenca shpjegon pjesërisht këtë fenomen, por një element thelbësor nuk duhet harruar: lidhja emocionale e fortë mes qenit dhe familjes. Ky instinkt i fuqishëm për t’u ribashkuar është motivimi më i madh që i shtyn të mos dorëzohen, edhe kur përballen me distanca të gjata ose terrene të vështira. Sipas American Kennel Club, janë dokumentuar shumë raste kur qentë kanë përshkuar qindra kilometra për t’u ribashkuar me pronarët.
Përmbledhje:
Qentë nuk kthehen në shtëpi rastësisht. Ata përdorin një kombinim të fuqishëm shqisash: nuhatje ultra-sensitive, kujtesë hapësinore, ndoshta edhe një busull magnetike të brendshme. Por në themel të kësaj qëndron dashuria dhe lidhja e tyre e pathyeshme me familjen – forca më e madhe që i udhëheq në rrugëtimin e tyre të mrekullueshëm.
