Deputetja e Lëvizjes Vetëvendosje ka munguar sot në seancë gjyqësore në lidhje me gazin lotsjellës që dyshohet se e kishin hedhur në seancë plenare. Gjyqtari paralajmëroi përsëritje të urdhër-arrestit ose paraburgimin e Pacollit, pasi e njejta sipas gjykatës nuk po paraqitet në seancë, e cila po dështon të mbahet.
Pacolli në një reagim ka thënë se s’ka pranuar ftesë asnjëherë nga gjykata, si dhe ka kundërshtuar atë që u tha nga gjyqtari se policia ka shkuar te vendbanimi i saj për ta sjellur me deytrim dje. Ajo ka pyetur se “kur dhe ku ka provuar policia të më sjellë me detyrim?”.
Postimi i plotë:
Reagim publik
Lidhur me lajmin e publikuar sot në disa media, për mungesën time në një seancë gjyqësore për gazlotsjellës të planifikuar në Gjykatën Themelore të Prishtinës, dua të sqaroj publikisht si më poshtë:
Unë nuk kam pranuar asnjë ftesë nga Gjykata për këtë seancë.
Gjykata e ka adresën time të banimit dhe e di saktësisht ku banoj. Nëse vërtet kanë dërguar një ftesë dhe nuk më kanë gjetur në shtëpi, është obligim ligjor i shërbimit policor apo postës që të lënë një njoftim për praninë e tyre, qoftë për të caktuar një datë tjetër, qoftë për të më njoftuar që të paraqitem në gjykatë.
Si mund të paraqitem në një seancë, për të cilën nuk kam marrë asnjë ftesë zyrtare?
Kur dhe ku ka provuar policia të më sjellë me detyrim?
A e ka pyetur ndonjë gazetar gjykatën nëse ekziston një dëshmi që ftesa m’u ka dorëzuar personalisht apo zyrtarisht?
Apo e gjithë kjo po zhvillohet vetëm për perceptim publik?
Jam e habitur që asnjë media nuk ka bërë përpjekje të më kontaktojë për ta marrë versionin tim.
A ka ende gazetarë profesionistë në këtë vend që dinë ta bëjnë pyetjen më bazike para se ta publikojnë lajmin?
“Znj. Pacolli, a keni marrë ftesë?
A ju ka kontaktuar dikush nga gjykata apo policia?”
“A ka prova që gjykata ua ka dorëzuar palëve ftesën?”
“Kur e ku është provuar ‘sjellja me detyrim’?”
Gjykata është institucion i rëndësishëm, dhe ashtu siç ka përgjegjësi për zbatimin e ligjit, ka edhe përgjegjësi për komunikim të saktë dhe transparent me palët.
Deklaratat për “urdhëresa për sjellje me detyrim” duhet të mbështeten në fakte, jo në supozime.
Unë do të jem e gatshme të bashkëpunoj me drejtësinë në çdo fazë, si gjithmonë, por gjithashtu pres respekt për procedurat dhe njoftimet zyrtare, e jo të më vendosen barrë publike e përgjegjësisë për diçka që nuk më është komunikuar.
