Jonathan Dumont, kreu i komunikimeve emergjente për Programin Botëror të Ushqimit (WFP) vizitoi Rripin e Gazës.
Pasi priti për orë të tëra në pikën kufitare izraelite të Kerem Shalom, një nga rrugët e pakta të përdorura për dërgimin e ndihmave të pamjaftueshme humanitare, ai arriti në Khan Younis, në pjesën jugore të Rripit.
Në pikën kufitare, përveç autokolonave të operatorëve, ka edhe kilometër furnizime. Ushqimet, karburantet, ilaçet në pritje të autorizimeve nuk vijnë.
Dumont kaloi dhjetë ditë në Khan Younis dhe shkroi një tregim prekës dhe të ashpër të asaj që pa. Burra, gra dhe fëmijë që shtyjnë njëri-tjetrin për të shmangur humbjen e një tasi me oriz, turma të dëshpëruara që bërtasin vetëm: Jam i uritur.
Dumont është një punonjës humanitar me përvojë, ai punoi në Haiti të shkatërruar nga bandat e armatosura, në Kongo, ai vizitoi Sudanin në luftë. Megjithatë, shkruan ai, në Gaza shkalla është e ndryshme.
Një dëshpërim i kapur mes Detit Mesdhe dhe shkatërrimit të pafund. Por mbi të gjitha, “ka një ndryshim tjetër në krahasim me shumë zona të tjera luftarake: për qytetarët e Gazës nuk ka asnjë mënyrë për t’i shpëtuar konfliktit. Janë të bllokuar”.
Nuk ka rrugëdalje dhe nuk ka ushqim. Pothuajse të gjithë banorët e Rripit kanë nevojë të dëshpëruar për ndihmë humanitare, ajo që vjen nuk është e mjaftueshme dhe organizata si WFP janë detyruar të shkurtojnë racionet e ushqimit dhe pastaj t’i shkurtojnë ato përsëri.
Ushqimi që hyri në misionin e dhjetorit, ai në Dumont, mjaftonte për një milion njerëz (gjysma e popullsisë së Gazës) dhe vetëm për dhjetë ditë.
Izraeli pengon ndihmën dhe bandat e armatosura sulmojnë kamionët, për të shitur ushqime në tregun e zi. Një thes me miell kushton 150 dollarë, një kilogram speca 190 dollarë. Askush nuk blen asgjë, sepse askush nuk ka më para.
Të rriturit, shkruan Dumont, presin racionet kur ka, fëmijët ecin deri në dy kilometra për të marrë pak ujë.
Gjatë daljes nga Gaza, në fund të misionit të tij, ai kujton trupat në tokë, duke u zbërthyer “përgjatë korridorit të militarizuar të Netzarimit – që ndan veriun dhe jugun e enklavës – pamë kufoma të shpërndara majtas dhe djathtas, të kalbur në diell. Disa qindra metra më vonë, një grup i vogël grash dhe fëmijëve u nisën në atë drejtim, duke mbajtur disa sende”.
Më 5 janar, një tjetër kolonë e Programit Botëror të Ushqimit, e raportuar si një automjet humanitar, u godit nga forcat izraelite pranë pikës së kontrollit Wadi Gaza.
Tre automjetet, të cilat duhej të transportonin tetë anëtarë të stafit të organizatës ndërkombëtare, u goditën nga 18 plumba, pavarësisht se trajektorja ishte rënë dakord më parë dhe për këtë arsye ishte autorizuar nga ushtria izraelite.
Është vetëm shembulli i fundit i rreziqeve që agjencitë e ndihmës po marrin në përpjekje për të ofruar ndihmë humanitare brenda Rripit gjithnjë e më të uritur. Sipas ekspertëve, 90 për qind e popullsisë përballet me nivele “krize” të pasigurisë ushqimore dhe 300,000 njerëz po përjetojnë “uri katastrofike”, niveli më i lartë i pasigurisë ushqimore.
Një sondazh i kryer nga UNICEF midis 20 dhe 26 nëntorit zbuloi se 80 për qind e familjeve të intervistuara në Rripin e Gazës kishin të paktën një fëmijë pa ushqim në tre ditët para anketës.
Viktimat palestineze, numrat
Të paktën 74 fëmijë u vranë vetëm në javën e parë të vitit 2025, në disa sulme, kryesisht gjatë natës, në qytetin e Gazës, Khan Younis dhe Al-Mawasi, të përcaktuara si zonë e sigurt nga forcat e armatosura izraelite.
Shtatëdhjetë e katër fëmijë që i bashkohen listës së zymtë të viktimave të ofensivës izraelite në Gaza, që sipas një studimi të fundit të Lancet është më e lartë se shifrat e Ministrisë së Shëndetësisë të Gazës.
Revista shkencore vlerëson, në fakt, se në nëntë muajt e parë ka pasur 64,260 vdekje nga lëndimet traumatike, një shifër dukshëm më e lartë se 37 mijë e 877 vdekjet e regjistruara nga autoritetet në territorin palestinez.
Shifra u llogarit duke përdorur një skemë që kryqëzon tre lista të veçanta dhe krahason të dhënat e mbivendosura nga tre burime: vdekjet e dokumentuara në spitale dhe morgje nga Ministria e Shëndetësisë, një sondazh në internet gjithashtu i drejtuar nga ministria dhe nekrologji të shpërndara në media të ndryshme sociale. mesatarja e platformave, një teknikë që përdoret gjerësisht për të vlerësuar popullsinë kur kryhen numërime të plota, është jopraktike ose të dhënat e disponueshme janë jo të besueshme.
Sipas kësaj skeme, numri i të vdekurve është 69,95% më i lartë se shifrat e bëra publike nga autoritetet shëndetësore në Gaza, një organizatë nën kontrollin e Hamasit dhe në përfundim, artikulli i Lancet sugjeron që, bazuar në metodologjinë, numri i të vdekurve. mund të tejkalojë 70,000.
Rreziqet e javëve të ardhshme
Dy ditë përpara kolonës së Programit A Sistemi Botëror i Ushqimit është i prekur, tetë anëtarë të Komitetit të Punëve të Jashtme dhe Mbrojtjes së Knesset-it i kanë bërë thirrje ministrit të Mbrojtjes Israel Katz të urdhërojë shkatërrimin e të gjitha burimeve të ujit, energjisë dhe ushqimit në Rripin verior të Gazës.
MK-të, anëtarë të partisë Likud të Netanyahut, Sionizmi Fetar, i udhëhequr nga Smotrich, dhe Otzma Yehudit, i udhëhequr nga Ben Gvir, i kërkojnë në mënyrë eksplicite ushtrisë që të “pastrojë” pjesën veriore të Gazës nga banorët e mbetur, duke përkeqësuar rrethimin, duke shkatërruar infrastrukturën dhe “Vrasja e kujtdo që nuk ka flamur të bardhë”.
Letra drejtuar ministrit të Mbrojtjes Katz është e qartë: sipas nënshkruesve, strategjitë ushtarake nuk funksionojnë, ose të paktën nuk lejojnë çmontimin total të aftësive ushtarake të Hamasit, ndaj planet e luftës duhet të rishikohen. Fillimisht vuani nga uria dhe më pas “hyni gradualisht për një pastrim të plotë të foleve të armikut”.
Jo vetëm në pjesën veriore të Rripit, por në Gaza në tërësi.
Ushtria izraelite, e cila ka rrethuar Gazën veriore që nga 6 tetori, ka mohuar vazhdimisht zbatimin e planit famëkeq të “gjeneralëve”. Plani do të kërkonte një evakuim të plotë të pjesës veriore, duke e konsideruar çdo civil të mbetur brenda zonës si një objektiv ushtarak, duke bllokuar hyrjen e çdo lloj furnizimi, qofshin ato ushqime, ujë apo ilaçe.
Por, pavarësisht distancimit, ajo që ka ndodhur prej tre muajsh në veri të korridorit Netzarim është një zbrazje e palestinezëve nga zona dhe një bllokim total i furnizimeve ushqimore.
Zyra e Kombeve të Bashkuara për Koordinimin e Çështjeve Humanitare (OCHA) raportoi se midis 6 tetorit dhe 30 dhjetorit 2024, OKB-ja u përpoq të arrinte në zonat e rrethuara në pjesën veriore të Gazës 164 herë: 148 përpjekje ishin të pasuksesshme nga Izraeli autoritetet dhe 16 u penguan.
Mbrojtja Civile Palestineze vlerëson se rreth 2,700 njerëz janë vrarë dhe më shumë se 10,000 janë plagosur në tre muaj, por është e pamundur të dihet saktësisht se sa njerëz kanë mbetur në veri.
Javët e ardhshme do të jenë vendimtare për njerëzit e Rripit të Gazës, si për inaugurimin e Trump ashtu edhe për fatin e UNRWA, agjencisë së Kombeve të Bashkuara për refugjatët palestinezë.
Sipas një zyrtari izraelit të intervistuar nga CNN disa ditë më parë, Izraeli po shqyrton kufizimin e mëtejshëm të aksesit humanitar pas inaugurimit të presidentit të ri dhe në fund të muajit ligjet e miratuara nga parlamenti izraelit në tetor që do të ndalonin për agjencinë për të operuar në tokën izraelite.
Për palestinezët do të ishte një katastrofë.
Izraeli ka akuzuar UNRWA-n se është një front i Hamasit, duke barazuar shpesh agjencinë e OKB-së me grupin. Për palestinezët, UNRWA është një mjet i domosdoshëm për mbijetesë, duke kryer një funksion pothuajse të ngjashëm me shtetin dhe duke siguruar ushqim, ujë dhe ilaçe për qindra mijëra banorë të Gazës dhe miliona palestinezë që jetojnë në Jordani, Liban dhe Siri.
Philippe Lazzarini, drejtor i Agjencisë, shkroi disa javë më parë në gazetën britanike The Guardian, titulli i së cilës është “UNRWA mund të detyrohet të ndalojë shpëtimin e jetëve në Gaza. A do ta lejojë bota të ndodhë kjo?”
Guterres paralajmëron, i alarmuar, për ndikimin shkatërrues dhe shumë brezash që do të kishte mohimi i aksesit në arsim, shëndetësi dhe shërbime sociale, transmeton albanianpost.
Dhe ai përfundon: “Ne kemi ende një dritare mundësish për të shmangur një të ardhme katastrofike, në të cilën fuqia e zjarrit dhe propaganda ndërtojnë rendin global, duke përcaktuar se ku dhe kur zbatohen të drejtat e njeriut dhe sundimi i ligjit, nëse zbatohen fare”.
“Mjetet dhe institucionet e nevojshme për të mbrojtur dhe forcuar sistemin tonë shumëpalësh dhe rendin e bazuar në rregulla ekzistojnë dhe janë adekuate: ne vetëm duhet të gjejmë guximin politik për t’i përdorur ato”./La Stampa/
