Disa lojëra mbeten të njohura për cilësinë ose shpirtin e tyre sportiv, ndërsa të tjera janë sinonim i polemikave dhe lojërave të ndyra.
Nëse ka një gjë që garanton Kupa e Botës, është drama.
Turneu nuk dështon kurrë të gjenerojë tension, gjë që nuk është aspak befasuese duke qenë se po flasim për kulmin e futbollit profesionist. Aksionet nuk janë kurrë aq të larta sa janë në një Kupë Botërore.
Disa lojëra, megjithatë, janë ngritur mbi të gjitha të tjerat, të njohura për cilësinë e tyre, apo ndoshta edhe famë. Dhe ndonjëherë të dyja.
Më poshtë, Goal ka listuar ndeshjet më të paharrueshme në historinë e Kupës së Botës gjatë këtij shekulli.
Koreja e Jugut 2-1 Italia, 2002
Ndeshja e Koresë së Jugut me Italinë bëri diçka të jashtëzakonshme. Ajo në thelb bashkoi dy kombe të ndara për një kohë të shkurtër, dy Koretë.
Koreja e Jugut mori mbështetje publike nga fqinjët e tyre në veri përpara ndeshjes së 16-të të fundit, teksa tifozët që shkuan në Daejeon më 18 qershor 2002 i kujtonin Azzurrëve një nga humbjet e tyre më poshtëruese në Kupën e Botës.
“Përsëri 1966” ishte mesazhi nga tribuna, një referencë për humbjen e Italisë nga Korea e Veriut në Goodison Park 38 vjet më parë. Në mënyrë të pabesueshme, “Luftëtarët Taeguek” e imituan atë fitore shokuese, në rrethana të bujshme.
Koreja e Jugut humbi një penallti të hershme përmes Ahn Jung-hëan dhe më pas pranoi golin e hapjes nga Christian Vieri. Megjithatë, skuadra pragmatike e Italisë e Giovanni Trapattoni u ndëshkua kur Seol Ki-Hyeon barazoi me vetëm pesë minuta lojë.
Francesco Totti më pas u përjashtua në mënyrë të diskutueshme për një karton të dytë të verdhë për simulim, duke shtuar tërbimin e italianëve.
Penalltitë dukeshin të pashmangshme pasi italianët u tërhoqën më tej në mbrojtje, por, me vetëm tre minuta kohë normale të mbetura, Jung-hwan korrigjoi dështimin e tij të mëparshëm, duke shënuar një “Gol të Artë” në shtëpi.
Pasoi shpërthimi. Miliona koreanë dolën në rrugë për të festuar një fitore mahnitëse, ndërsa në Itali pati zemërim.
Arbitri Byron Moreno u bë menjëherë një nga personazhet më famëkeq në historinë e futbollit italian, ndërsa presidenti famëkeq i klubit Perugia në Itali, Luciano Gaucci, tha se Jung-hwan nuk do të luante më kurrë për klubin, pasi ky në atë kohë luante në Itali, duke i thënë Gazzetta dello Sport: “Nuk kam ndërmend të i jap një rrogë dikujt që ka shkatërruar futbollin italian”.
Koreja e Jugut do të shkonte deri në gjysmëfinale, pas një tjetër fitoreje të diskutueshme në tetë e fundit, këtë herë ndaj Spanjës, ndërsa Jung-hwan nuk do të kthehej më në Perugia.
Gjermania 0-2 Italia, 2006
Rrallëherë ka qenë kaq tërheqëse 118 minuta futboll pa gola. Takimi i Gjermanisë me Italinë në Dortmund në vitin 2006 kishte tension dhe cilësi. Gjithçka që duhej për t’u bërë një nga ndeshjet më të mëdha në historinë e Kupës së Botës ishte një moment magjie. Italia shënoi dy gola.
Së pari, është komentatori Fabio Caressa që përshkruan në mënyrë të përsosur mënyrën në të cilën mjeshtri i pasimeve, Andrea Pirlo, merr topin në buzë të zonës së penalltisë gjermane dhe pret dhe pret dhe pret përpara se të vendosë të gjuajë topin tek Grosso.
“Ka Pirlo… Pirlo… Pirlo… Ende Pirlo….”
Më pas, pasi Grosso gjuan topin brenda rrjetës gjermane, i gjithë stadiumi shpërthen, me komentatorin nis të bërtasë, “Nuk e besoj! Nuk e besoj! Nuk e besoj!”
Pasi shënohet edhe goli i dytë Grosso, komentatori nis të bërtasë “Do të shkojmë në Berlin! Ne do të shkojmë në Berlin! Ne do të shkojmë në Berlin!”
Uruguaji 1-1 Gana (4-2 penallti), 2010
“Dora e Zotit tani më përket mua”, deklaroi Luis Suarez pas fitores çerekfinale të Uruguait ndaj Senegalit më 2010.
“Kam bërë pritjen më të mirë të turneut. Dhe ndoshta më e diskutueshmja në histori”, pati thënë ai.
Vendimi i Suarez për të bllokuar me dorë një goditje me kokë nga Dominic Adiyiah mbetet një temë e madhe debati, dhe jo vetëm mes mbështetësve të Uruguait dhe Ganës.
Në fund të fundit, një përballje tepër e tensionuar ishte e barabartë me një gol secila, transmeton Klankosova.tv.
Nëse Suarez nuk do të kishte ndërhyrë, Uruguai me siguri do të ishte eliminuar. Në vend të kësaj, ata mbijetuan dhe vazhduan të triumfojnë 4-2 në penallti.
Ishte Suarez, megjithatë, ai që u pa si heroi i ndeshjes. Ai e kishte shpëtuar në mënyrë të pamohueshme vendin e tij, duke sakrifikuar veten në mënyrë që Uruguai të mund të vazhdonte.
Megjithatë, duke bërë këtë, ai i kishte grabitur Ganës jo vetëm një vend gjysmëfinal, por një vend në histori, si kombi i parë afrikan që arriti ndonjëherë në katërshen e fundit.
Spanja 1-5 Holanda, 2014
Ashtu si gjithë të tjerët në Salvador, Arjen Robben ishte në gjendje shoku.
“Uau! Thjesht uau! Ishte një gol i mrekullueshëm. Kush do të kishte tentuar të shënonte nga atje?”, pati thënë Robben pas golit perfekt.
Ishte një pyetje e mirë. Kur Daley Blind krosoi topin drejt Robin van Persie pak para pjesës së parë në ndeshjen e grupeve të Kupës së Botës 2014 të Holandës kundër Spanjës, të gjithë prisnin që sulmuesi të përpiqej ta kontrollonte topin me këmbë.
Në vend të kësaj, Van Persie u lëshua në ajër dhe mundi Iker Casillas me goditjen me kokë ndoshta më të bukur të të gjitha kohërave.
Spanja kishte qenë në krye në atë kohë. Por goli i barazimit i Van Persie i shokoi ata dhe frymëzoi holandezët, të cilët bënë kërdi në pjesën e dytë.
Van Persie shënoi përsëri, Robben shënoi dy dhe Stefan de Vrij një. Holanda mori hakmarrje për humbjen e fundit nga Spanja katër vjet më parë.
Brazili 1-7 Gjermania, 2014
Mats Hummels zbuloi pas mposhtjes rekord të Gjermanisë 7-1 ndaj Brazilit në Kupën e Botës 2014 se lojtarët kishin rënë dakord pas pjesës së parë për të shmangur çdo “sfilitë”.
“Ne thjesht e bëmë të qartë se duhej të qëndronim tëi përqendruar dhe të mos përpiqemi t’i poshtërojmë ata”, pati treguar mbrojtësi.
Megjithatë, ishte shumë vonë për këtë. Gjermania ishte tashmë 5-0 në pushim falë golave të Thomas Muller, Miroslav Klose – i cili u bë golashënuesi më i mirë i të gjitha kohërave të Kupës së Botës në këtë proces – Toni Kroos (dy) dhe Sami Khedira.
Pavarësisht lehtësimit pas pushimit, skuadra e Joachim Low ende regjistroi diferencën më të madhe të fitores në një gjysmëfinale të Kupës së Botës me dy golat e Andre Schurrle në pjesën e dytë. Ishte gjithashtu humbja më e rëndë e Brazilit në shtëpi dhe më traumatike që nga Kupa e Botës 1950.
Shumë tifozë në fakt u larguan nga Estadio Mineirao para pushimit. Ata që mbetën përshëndetën anën e tyre në interval. Gjatë pjesës së dytë, disa edhe brohoritën golat e Gjermanisë.
Disa mbështetës hodhën fanellat me neveri, të tjerë dogjën të tyret, ndërsa një burrë në mënyrë të çuditshme filloi të përtyp flamurin e tij.
Belgjika 3-2 Japonia, 2018
“Le të urojmë Japoninë”, tha trajneri i Belgjikës, Roberto Martinez. “Ata luajtën lojën perfekte”. Megjithatë Japonia humbi. Pavarësisht se kaluan në epërsi 2-0 me pak më shumë se 20 minuta lojë.
Në të vërtetë, për një kohë kaq të gjatë, Japonia dukej e gatshme të realizonte një nga fitoret e shkëlqyera të Kupës së Botës, pasi kishte mahnitur kundërshtarët e saj belgë me dy gola të shpejtë menjëherë pas pjesës së parë.
Megjithatë, një goditje me kokë nga distanca nga Jan Vertonghen, të cilën Eiji Kawashima ndoshta duhet ta kishte shpëtuar, ndryshoi lojën.
Marouane Fellaini barazoi nga krosimi i Eden Hazard vetëm pesë minuta më vonë, përpara se Nacer Chadli të shënonte golin fitues pas një shkëputjeje të shkëlqyer nga Belgjika në sekondat e fundit. /Klankosova.tv/
