Egjipti në fillim, Katari pastaj: në sfond, Çikago.
Misioni i pamundur në të gjithë Lindjen e Mesme i Sekretarit të Shtetit Antony Blinken vazhdon: objektivi i deklaruar është të arrihet një kompromis për armëpushimin në Gaza dhe lirimin e pengjeve izraelite.
Qëllimi afatshkurtër, për të parandaluar që Lindja e Mesme të shpërthejë edhe më tej, ndërkohë që demokratët kurorëzojnë Kamala Harris si kandidaten e tyre për Shtëpinë e Bardhë.
Një raund i ri bisedimesh pritet të hapet nesër në Kajro dhe të vazhdojë të premten. Nuk është e qartë nëse Hamasi do të jetë i pranishëm (nuk kishte përfaqësues të grupit në Doha javën e kaluar), por është shumë e qartë se drafti i diskutuar mes Blinken dhe Netanyahu të martën këtu në Tel Aviv nuk është i mjaftueshëm për grupin, tha zëdhënësi Osama.
Grupi përsëriti në një shënim dje, duke akuzuar presidentin amerikan Joe Biden se i kishte dhënë dritën jeshile Netanyahut për të vazhduar luftën dhe kryeministrin izraelit se “qeni përgjegjës për mungesën e përparimit. Marrëveshja e fundit është një përmbysje e asaj që u ra dakord më 2 korrik”.
Nuk është rastësi që pesimizmi është nota mbizotëruese edhe në Izrael: dje Netanyahu u takua me një grup familjesh pengjesh dhe viktimash dhe u tha atyre se nuk është i sigurt se do të arrihet një kompromis. Edhe një herë bllokohen negociatat për çështjen e Korridorit të Filadelfit, 14 kilometra rrugë në kufirin mes Rripit të Gazës dhe Egjiptit.
Prej këtu, prej vitesh, Hamasi ka marrë armë, municione, ushqime dhe materiale përmes tuneleve nëntokësore dhe bashkëpunimit të egjiptianëve. Izraeli nuk dëshiron të heqë dorë nga kontrolli: Hamasi nuk e pranon praninë e IDF.
Kompromisi që po punohet parashikon që IDF të kontrollojë tre kilometrat e parë të rrugës, ato më afër vendkalimit izraelit Kerem Shalom dhe praktikisht të shkreta. Pjesa tjetër do të monitorohej nga Egjipti me disa burra nga Autoriteti Kombëtar Palestinez: megjithatë pa praninë e ndonjë flamuri palestinez, shkruan faqja e internetit Walla.
Kjo është ideja bazë, e cila megjithatë nuk u pranua nga asnjëra palë. Sipas disa rikonstruksioneve, ministri i Mbrojtjes Yoav Gallant nuk e konsideron thelbësor kontrollin e rrugës: por Netanyahu e konsideron. Hamasi gjithashtu përsëriti dje se nuk do të pranojë praninë izraelite.
Por një çështje e dytë duket se e ndërlikon çështjen, të paktën sipas mediave izraelite: qeveria po kërkon të jetë në gjendje të vendosë veton ndaj 65 emrave të të burgosurve palestinezë midis atyre që do të liroheshin në këmbim të pengjeve. Edhe këtu është e lehtë të parashikohet një “jo” nga Hamasi.
Misioni i Blinken mori një ndjenjë të mëtejshme urgjence dje, kur Izraeli u zgjua me lajmin e zbulimit të gjashtë trupave të pengjeve në tunelet Khan Younis – ku operacionet ushtarake ishin përqendruar për ditë të tëra – dhe Gaza me tingujt e bombardimeve të një shkollë për të cilën ushtria izraelite tha se po përdorej si qendër komanduese e Hamasit.
Të paktën dymbëdhjetë njerëz që ishin strehuar në strukturë vdiqën. Por as masakra dhe as vdekja e ngadaltë e pengjeve duket se nuk i lëvizin dy palët e përfshira nga pozicionet e tyre përkatëse. Në sfond mbetet perspektiva e një lufte rajonale. Irani duket se dëshiron të marrë kohë përpara se t’i përgjigjet vrasjes së liderit politik të Hamasit Ismail Haniyeh në Teheran: dje një zëdhënës i Gardianëve të Revolucionit i tha agjencisë së lajmeve Mehr se pritja mund të jetë “e gjatë”. /AP/
