“Gjithmonë e kam pasur këtë zjarr brenda meje për t’i përmirësuar gjërat”, thotë Kosovare Asllani në një pasdite të ngrohtë në terrenin stërvitor të London City Lionesses. “Kjo vjen nga familja ime që më mbështet gjithmonë në këtë. Por unë gjithashtu mendoj se brezi para nesh e nisi luftën dhe është përgjegjësia jonë ta vazhdojmë atë”.
Kjo ndjenjë e detyrës është qartësisht instiktive e karakterit të Asllanit. E relaksuar në mjedisin e saj të ri, ajo bën shaka duke thënë se mund të fliste përgjithmonë, “kështu siç jemi duke pirë kafe”. Reprezentuesja suedeze me përvojë nuk ka pasur kurrë frikë të flasë për jetën dhe problemet e saj në një sport që është transformuar ndjeshëm që kur ajo goditi për herë të parë një top për Vimmerby IF. “Në vetëm pak vite, ne kemi bërë ndryshime të mëdha, por ende s’kemi mbërri ku dëshirojmë”, thotë ajo për “The Guardian”.
“Të gjithë ne kemi punuar së bashku – lojtarët dhe skuadrat më të mira kanë nënshkruar letra, duke i dërguar ato në FIFA dhe kanë dëshiruar ndryshime. Ndjej sikur gjithmonë kemi nevojë të kërkojmë gjëra të tilla”, shton ajo me një nuancë zhgënjimi. “Kjo është diçka që gjithashtu duhet të ndryshojë”.
“A s’mundemi thjesht t’i marrim burimet që na nevojiten pa i kërkuar gjithmonë ato? Nuk dua të bëj krahasime me meshkujt, por ata i marrin të gjitha. Neve na duhet të kërkojmë gjëra të thjeshta. Ëndërroj për një të ardhme ku nuk duhet të kërkojmë që të marrim të gjitha burimet që na nevojiten për të arritur potencialin tonë më të lartë”.
Për Asllanin, kërkesat shkojnë përtej futbollit. Trashëgimia e saj shqiptare nga Kosova është një burim i fortë krenarie dhe një arsye tjetër për ta bërë zërin e saj të dëgjohet. “Kam qenë gjithmonë shumë krenare për këtë”, thotë ajo. “E di që kam qenë ndër të parat me prejardhje të huaj në kombëtaren suedeze. E kuptova që herët se jam një model për vajzat që kanë prejardhje të ndryshme”.
“Ndjenja kur isha në Kosovë vitin e kaluar duke marrë Medaljen e Meritës nga presidentja do të thotë shumë për mua. E di që e kam marrë shpirtin tim luftarak që andej. Prindërit e mi luftuan aq shumë në jetën e tyre për të ardhur në Suedi dhe për të bërë gjithçka që munden për të më dhënë mua dhe vëllezërve e motrave të mia një fëmijëri të sigurt. Ata kanë qenë një frymëzim”.
35-vjeçarja ka luajtur në gjashtë vende gjatë një karriere të bujshme, duke përfshirë ShBA-në, si dhe në Manchester City, Milan dhe Real Madrid ku shënoi 28 gola në 69 paraqitje. Ajo vlerëson të gjitha përvojat, të mira dhe të këqija, me zhvillimin e saj në lojtaren që është sot.
“Shkova në ShBA në moshë të re sepse doja të hapja krahët”, thotë ajo. “Është një sfidë të provosh vende të ndryshme”, shton ajo. “Kur shkova në Paris, e pata shumë të vështirë të përshtatesha me gjuhën dhe kulturën. Është një ndryshim kaq i madh. Një ditë, ju gjendeni në një prezantim mediatik me Zlatan Ibrahimovic dhe me burrat dhe gjysmë ore më vonë, ju gjendeni në mes të askundit pa asnjë ide se si të porositni ushqim dhe si të shkoni në stërvitje. Duhet ta jetosh për ta kuptuar”.
“Ka qenë mision imi [për ta bërë] sepse jam e interesuar për lidershipin dhe se si funksionon në kultura të ndryshme dhe sa larg ka arritur futbolli i femrave në ato vende… Sapo isha duke i vendosur të gjitha këto përvoja në çantën time të shpinës. Mirë apo keq, gjithçka më ka bërë të bëhem një version më i mirë i vetes”.
Asllani, e cila luan si sulmuese apo mesfushore sulmuese, ka qenë një figurë e fuqishme e kombëtares suedeze për më shumë se një dekadë, duke grumbulluar 188 paraqitje dhe duke ndihmuar në sjelljen e dy medaljeve të argjendta olimpike dhe të bronzit të Kupës së Botës. Ajo është ngjitur në kapitene pa probleme. “Është një përgjegjësi e madhe, por është diçka që më pëlqen ta kem”, thotë ajo.
“Gjithçka që bëj ka qenë [për të ndjekur] vlerat e mia. Është me të vërtetë e rëndësishme kur ke platformën për ta përdorur atë në mënyrën e duhur, sepse atëherë mund të bësh ndryshim”.
Ishte kjo ndjenjë e avokimit dhe luftimit të pabarazisë që e tërhoqi atë në Angli. Ajo u bë nënshkrimi i verës i London City, një deklaratë domethënëse nga pronari i ri Michele Kang, e cila nuk e ka fshehur qëllimin e saj për të promovuar ekipin e saj në WSL.
Ardhja e Asllanit për të luajtur futboll të kategorisë së dytë ishte një surprizë e rëndësishme, por ishte misioni i Kangut që e bëri për vete. “Nëse shikoni betejat që kam luftuar gjithë jetën, ndihem sikur kam pritur që dikush si Michele të bëhej e gjallë”, thotë ajo. “Ky është një vizion. Ne duam të rishkruajmë rregullat për futbollin e femrave”.
“Si lojtarë, ne e kemi dikë që na mbështet. Gjithçka për të cilën ajo përfaqëson është ajo që unë kam luftuar për gjithë karrierën time”.
Kang dhe lojtaret e saj kanë shumë punë për të bërë, brenda dhe jashtë fushës. Transformimi i terrenit të trajnimit të qytetit të Londrës në një strukturë moderne është ende në një fazë fillestare. E njëjta gjë vlen edhe për skuadrën që ka parë shumë ardhje dhe largime dhe një menaxher i ri, Jocelyn Precheur.
Promovimi është objektivi, por Asllani e kupton se nuk do të jetë e lehtë. Megjithatë, koha e saj në London City dhe sfidat që sjell do të jenë një tjetër përvojë e vlefshme për t’i shtuar çantës së shpinës. /Klankosova.tv/
