“Tapi Tapi” prodhon akullore me një mision të thellë: të qetësojë shpirtrat kolektivë të popujve afrikanë duke ndarë traditat, ritualet dhe kulturat popullore përmes ushqimit.
E vendosur në qendrën artistike të Observatorit të Kejptaunit, Lower Main Road ofron një gamë interesante dyqanesh të përdorura, kafenesh dhe restorantesh që është më mirë të eksplorohen në këmbë. Midis tyre është një kafene e thjeshtë akulloresh e quajtur “Tapi Tapi” që do të thotë “e ëmbël e ëmbël”, hyrja e së cilës e veshur me kaligrafi dhe në stilin e rrugicës shërben si një ftesë për t’i kushtuar vëmendje.
Kjo ndodh sepse “Tapi Tapi” nuk është një kafene e zakonshme akulloresh. Me një fokus të fortë në rehabilitimin e vetëvlerësimit kolektiv të popujve afrikanë duke ndarë traditat, ritualet dhe kulturat popullore përmes praktikave ushqimore, të gjitha akulloret e saj përgatiten me dorë në sasi të vogla me përbërës që zakonisht vijnë bashkërisht nga kopshtet e miqve dhe klientëve, raporton BBC, transmeton klankosova.tv.
Gjatë çdo muaj, mund të gjeni një menu të kuruar me shije akulloreje që përfshin amagwinya (një brumë të skuqur nga Afrika e Jugut), kelewele (një kombinim me banane të karamelizuara, xhenxhefil dhe kikirikë të pjekur në zjarr nga Gana) dhe nhopi (një kombinim kungulli të pjekur dhe çokollate të zezë i zakonshëm në Zimbabve). Muajin tjetër, menuja mund të përfshijë shije si thiakry (një kombinim kuskus me qumësht të thartë nga Afrika Perëndimore), mbwire mbwire (biskota të pjekura me sorgum nga Zimbabve) dhe mowa, një pjatë vegane me perime amaranti dhe kumbulle të verdhë që shijohet në të gjithë kontinentin. Asnjë shije nuk përsëritet kurrë.
Themeluesi Tapiwa Guzha thotë se “Tapi Tapi” filloi si një “sfidë e vetëimponuar” që u frymëzua kryesisht nga kujtimet e fëmijërisë së tij, ku qëndronte në kuzhinën e gjyshes së tij sa herë që përgatiteshin ëmbëlsira. I lindur dhe i rritur në Zimbabve, Guzha u zhvendos në Afrikën e Jugut në vitin 2005 për të studiuar në Universitetin e Kepit të Qytetit dhe vazhdoi të merrte doktoraturën në biologji molekulare në vitin 2014.
Vitin pasardhës, ai filloi studimet e tij pas doktoraturës në Stellenbosch, një oazë vere në provincën e Kepit Perëndimor të Afrikës së Jugut, ku kujton se pa një tabelë tregjuhëshe për herë të parë. “Gjuha fillestare është afrikane dhe anglisht për tabelat e ndërtesave, emrat e dhomave dhe gjëra të tilla”, thotë ai, “por hera e parë që pashë një gjuhë të tretë ishte gjuha xhosa [një gjuhë bantu], dhe ishte një tabelë ‘shkelësit do të ndiqen penalisht’”.
Guzha zyrtarisht hapi “Tapi Tapi” si një shërbim dërgesash të drejtpërdrejta në vitin 2018 dhe që atëherë e ka zhvilluar rrëfimin e tij kontinental përmes akullores në një kafene fizike. Muret janë të zbukuruara me artin Kasvikiro, një kaligrafi afro e vetë-mësuar e frymëzuar nga interesi i tij i madh për sistemet e alfabetit dhe shkrimin e dorës. Një kujtesë varet gjithashtu në murin e hyrjes: “Kjo është shtëpia juaj, toka e popullit tuaj. Ushqehuni prej saj dhe kujdesuni për të, në mënyrë që edhe të tjerët ta shijojnë. Mos harroni, jetët, historitë dhe historitë tona nuk fillojnë në vitin 1488 [kur evropiani i parë përshkoi majën jugore të Afrikës]. Ju vini nga një kohë dhe vend shumë i lashtë. Ne kemi qenë këtu që nga fillimi”.
Që atëherë, Guzha ka vazhduar të bashkëpunojë me poetë, ambientalistë, jogi dhe profesorë nga një sërë disiplinash për të ofruar një sërë përvojash edukative, duke përfshirë menu degustuese dhe ecje për kërkim ushqimi.
