Qeveria mbështeti ndryshimet e propozuara që do të zgjeronin përkufizimin e familjes dhe do të qartësonin detyrat e gruas në shoqëri.
“Unë mendoj se është e qartë në këtë fazë se referendumet për ndryshimin e familjes dhe ndryshimin e kujdesit janë mposhtur,” tha Varadkar në një konferencë shtypi në Dublin.
Sipas të dhënave të publikuara nga mediat irlandeze, 67.7 për qind ishin kundër, ndërsa 32.3 për qind ishin pro. Sa i përket ripërcaktimit të rolit të gruas në shoqëri, të dhënat paraprake tregojnë se 72.8 për qind ishin kundër dhe 27,2 për qind ishin pro ndryshimeve.
Kjo ishte përpjekja e fundit, në Ditën Ndërkombëtare të Gruas, për të treguar fytyrën e ndryshuar të Irlandës, një anëtare e Bashkimit Evropian, dhe dobësimin e ndikimit të kishës katolike dikur dominuese.
Varadkar tha se referendumet u “shkatërruan plotësisht me një pjesëmarrje të respektueshme”. “Përgjegjësia jonë ishte të bindnim shumicën e njerëzve që të votonin “po”, por padyshim që dështuam”, tha ai.
“Unë mendoj se ishte e vështirë për ne të bindnim njerëzit për domosdoshmërinë ose nevojën për një referendum, e lëre më detajet e formulimit,” tha ai, duke shtuar se “është padyshim diçka për të cilën ata do të duhet të mendojnë në javët dhe muajt që vijnë.”
Dy propozimet – të quajtura amendamenti i familjes dhe amendamenti i kujdesit – synonin të ndryshonin formulimin e nenit 41 të kushtetutës irlandeze, të shkruar në 1937.
E para kërkoi nga qytetarët që të zgjerojnë përkufizimin e familjes nga ato të bazuara në martesë në “marrëdhënie të përhershme” si çiftet që bashkëjetojnë dhe fëmijët e tyre.
Një tjetër propozoi zëvendësimin e gjuhës së modës së vjetër për “detyrat shtëpiake” të nënës me një dispozitë që njeh kujdesin që anëtarët e familjes ofrojnë për njëri-tjetrin.
Vendi me 5.3 milionë banorë vendosi të heqë kufizimet kushtetuese për martesat e të njëjtit seks në 2015 dhe për abortin në 2018.
Të gjitha partitë kryesore politike mbështetën të ashtuquajturat “Po dyfish”, dhe deri vonë sondazhet parashikonin se të dyja pyetjet e referendumit do të kalonin pa asnjë problem.
Por, aktivistët e “jo” argumentuan se koncepti i “marrëdhënies së përhershme” ishte i papërcaktuar dhe konfuz dhe se gratë dhe nënat po zhvlerësoheshin.
Ndërkohë, ultra-konservatorët argumentuan se ndryshimet mund të mbrojnë në mënyrë kushtetuese marrëdhëniet poligame dhe të rrisin emigracionin përmes bashkimit të familjeve të emigrantëve – pretendime që qeveria i ka mohuar. Pothuajse 3.5 milionë njerëz kishin të drejtën e votës.
