Kur mbërrijnë muajt e verës, zakonet tona të të ngrënit ndryshojnë ndjeshëm. Vaktet e rënda dhe gjellat e ngrohta të dimrit ia lënë vendin kremrave të lehta dhe sallatave freskuese.
Ky fenomen nuk është rastësi: trupi i përshtat nevojat e tij ushqyese dhe metabolike kushteve mjedisore, duke favorizuar freskinë dhe hidratimin në vend të marrjes së bollshme të kalorive.
Gjatë verës, trupi ynë i nënshtrohet një sërë adaptimesh metabolike që shpjegojnë uljen natyrale të oreksit.
Hipotalamusi funksionon si një termostat dhe ruan ekuilibrin midis prodhimit dhe humbjes së nxehtësisë, duke rregulluar nevojat për energji sipas temperaturës së ambientit.
Në kushte të ngrohta, trupi kërkon shumë më pak energji për të ruajtur temperaturën optimale të trupit.
Ndërsa në dimër trupi rrit shpenzimin e energjisë për të prodhuar nxehtësi të brendshme dhe për të ruajtur temperaturën, në verë ky proces është i kundërt.
Termogjeneza zvogëlohet natyrshëm, duke zvogëluar kërkesën për kalori dhe, si pasojë, ndjenjën e urisë.
Temperaturat e larta shkaktojnë gjithashtu vazodilatacion, i cili mund të çojë në ndjenja lodhjeje ose rëndese. Nxehtësia, mungesa e pushimit për shkak të temperaturave të larta dhe ndryshimet në rutinë rrisin kortizolin – hormonin e stresit – i cili ndryshon modelet e urisë dhe bën që trupi t’i japë përparësi hidratimit mbi tretjen.
Ky përgjigje fiziologjike shpjegon pse vaktet e rënda, të pasura me yndyrë dhe proteina, janë më pak të shijshme gjatë muajve të ngrohtë, pasi kërkojnë më shumë përpjekje tretëse dhe rrisin të ftohtin e trupit.
Roli i dritës së diellit në rregullimin e oreksit
Rritja e orëve të dritës së diellit gjatë verës shkakton ndryshime të rëndësishme hormonale që ndikojnë drejtpërdrejt në oreksin tonë. Drita e diellit ka një ndikim të drejtpërdrejtë në peshën e trupit duke ndikuar në metabolizëm dhe djegien e kalorive, kryesisht përmes rregullimit të neurotransmetuesve si serotonina dhe melatonina.
Rrezet e diellit ndikojnë në serotonin dhe humorin, dhe nuk është rastësi që serotonina është një nga molekulat e lumturisë. Gjatë verës, ekspozimi i shtuar ndaj rrezeve të diellit rrit natyrshëm nivelet e serotoninës, një neurotransmetues që jo vetëm përmirëson humorin , por vepron edhe si një frenues natyror i oreksit. Kjo rritje e serotoninës na bën të ndihemi më të kënaqur dhe zvogëlon nevojën për të ngrënë shumë, prandaj preferojmë ushqime të lehta dhe të freskëta gjatë kësaj kohe të vitit.
Përveç kësaj, fakti që është dritë dite në verë ndikon në prodhimin e melatoninës , një hormon funksioni i të cilit, ndër të tjera, është rregullimi i ritmeve cirkadiane të trupit. Ky ndryshim në ritmet biologjike kontribuon gjithashtu në ndryshimet në zakonet e të ngrënit.
Ushqimet ideale për verën janë frutat si shalqiri (mbi 90% ujë), pjepri dhe ananasi, të cilat ofrojnë hidratim, vitamina dhe fibra pa e mbingarkuar sistemin tretës.
