𝐊𝐮𝐫 𝐝𝐨 𝐭a 𝐤𝐚𝐩ë𝐫𝐜𝐞𝐣ë 𝐏𝐫𝐢𝐬𝐡𝐭𝐢𝐧𝐚 𝐲𝐥𝐛𝐞𝐫𝐢𝐧?

Shkruan: Besa Ismaili

Për t’u bërë një qytet i jetueshëm, Prishtina nuk ka nevojë për përsosshmëri, por për përkujdesje, për dashni.

Nuk ka nevojë për foto të bukura të qiellit të saj, por ka nevojë që kur bie pak mëshirë (shi) nga qielli i saj, rrugët mos të mbushen me përrocka, mbeturina, guralecë…
Që kur të dalë dielli pas shiut, të mos i thahet balta e llumi mbi asfaltin e ligë që mbulon rrugët me gropa pak muaj para zgjedhjeve.

Prishtina mund të kapërcej ylberin.

Por për këtë kemi nevojë të nisim një rrugëtim që nuk matet me koeficientë ndërtimi por me ndjenjat tona. Si ndjehemi kur pimë kafe në një ajr të frymueshëm, në qetësi dhe pa zhurma kapadainjësh motoristë . Si ndjehemi kur si gra ecim rrugëve të ndriçuara dhe të sigurta dhe na luajnë fëmijët në rrugë pa frikë.

Prishtina ka nevojë ta duam, jo vetëm ta përdorim.

Prishtina 💙