Dima nuk e shuan kurrë një cigare derisa ta pijë deri në filtër, duke rrezikuar t’i djegë gishtat për të shtrydhur edhe një zvarritje. Ai kaloi vite në vijën e frontit të Ukrainës. Ai e di çmimin e një tymi të mirë.
Si komandant batalioni, Dima ishte në krye të rreth 800 burrave që luftuan në disa nga betejat më të ashpra dhe më të përgjakshme të luftës – së fundmi pranë Pokrovsk, qyteti strategjik lindor që tani është në prag të rënies në duart e Rusisë, shkruan CNN.
Por me shumicën e trupave të tij tani të vdekur ose të plagosur rëndë, Dima vendosi se kishte mjaftuar. Ai u largua dhe filloi një punë tjetër me ushtrinë – në një zyrë në Kiev.
Dy vjet e gjysmë të ofensivës së ashpër të Rusisë kanë shkatërruar shumë njësi ukrainase. Përforcimet janë të pakta, duke lënë disa ushtarë të rraskapitur dhe të demoralizuar. Situata është veçanërisht e rëndë midis njësive të këmbësorisë pranë Pokrovsk dhe gjetkë në vijën e frontit lindor, ku Ukraina po përpiqet të ndalojë përparimet zvarritëse të Rusisë.
Ndryshe nga ata që dolën vullnetarë më herët në luftë, shumë nga rekrutët e rinj nuk kishin zgjedhje për të hyrë në konflikt. Ata u thirrën pasi ligji i ri i Ukrainës për mobilizimin hyri në fuqi në pranverë dhe nuk mund të largohen ligjërisht derisa qeveria të prezantojë çmobilizimin, përveç nëse marrin leje të posaçme për ta bërë këtë.
Megjithatë, problemet e disiplinës filluan qartë shumë përpara kësaj. Ukraina kaloi një problem jashtëzakonisht të vështirë gjatë dimrit dhe pranverës së kaluar. Muaj vonese në marrjen e ndihmës ushtarake amerikane në vend çuan në një mungesë kritike të municioneve dhe një rënie të madhe të moralit.
Po ashtu është shfaqur dhe numër i madh i dezertimeve.
Disa komandantë i thanë CNN se shumë oficerë nuk do të raportonin dezertimin dhe mungesat e paautorizuara, duke shpresuar në vend të kësaj të bindin trupat të kthehen vullnetarisht, pa u ndëshkuar.