Përballë njëri-tjetrit, Hillary Rodham Clinton qëndron në skenë në të majtë dhe Donald Trump qëndron në të djathtë. Clinton ishte kandidatja demokrate për presidente në vitin 2016.
Javën e kaluar pata kohën të jem në Tony Awards ku prezantohej një këngë nga “Suffs”, muzika e Broadway-it që bashkëprodhova për sufragistët që u dhanë grave të drejtën për të votuar. Isha e emocionuar kur shfaqja mori çmimet për partiturën më të mirë origjinale dhe librin më të mirë.
Nga “Suffs” tek “Hamilton”, më pëlqen teatri rreth politikës. Por jo anasjelltas. Shumë shpesh ne u qasemi momenteve kryesore si debati i kësaj jave midis Presidentit Biden dhe Donald Trumpit si kritikë të dramës. Ne po zgjedhim një president, jo aktorin më të mirë.
Jam e vetmja që kam debatuar me dy burra (Z. Trump më 2016 dhe, në garën presidenciale demokrate të vitit 2008, z. Biden). E di presionin torturues të ecjes në atë skenë dhe se është pothuajse e pamundur të përqendrohesh në thelb kur përfshihet Trumpi. Në tre debatet tona në vitin 2016, ai lëshoi një stuhi ndërprerjesh, fyerjesh dhe gënjeshtrash që pushtuan moderatorët dhe u bënë një shërbim i keq për votuesit që u sintonizuan për të mësuar rreth vizioneve tona për vendin – duke përfshirë një rekord 84 milionë shikuesish për debatin tonë të parë.
Është një humbje kohe të përpiqesh të hedhësh poshtë argumentet e Trumpit si në një debat normal. Është pothuajse e pamundur të identifikosh se cilat janë argumentet e tij. Fillon me budallallëqe dhe më pas kalon në diskutime të pakuptimta. Kjo është përkeqësuar prej kur ne kemi debatuar. Nuk u befasova që pas një takimi të fundit, disa shefa ekzekutivë thanë se Trumpi, siç e përshkroi një gazetar, “nuk mund të mbante një mendim të drejtpërdrejtë” dhe ishte “në të gjithë hartën”. Megjithatë, pritshmëritë për të janë aq të ulëta sa nëse ai nuk ndizet fjalë për fjalë në zjarr të enjten në mbrëmje, disa do të thonë se ai ishte plotësisht presidencial.
Trumpi mund të shajë dhe të përgëzojë pjesërisht sepse dëshiron të shmangë dhënien e përgjigjeve të drejtpërdrejta për pozicionet e tij jopopullore, si kufizimet për abortin, dhënien e lehtësirave nga taksat për miliarderët dhe shitjen e planetit tonë tek kompanitë e mëdha të naftës në këmbim të donacioneve të fushatës. Ai ndërpret dhe ngacmon – madje më përndiqte nëpër skenë në një moment – sepse dëshiron të duket dominant dhe të nxjerrë jashtë ekuilibrin kundërshtarin e tij, transmeton gazeta online Reporteri.net opinionin e Hillary Clinton.
Këto marifete do të dështojnë nëse Bideni është po aq i drejtpërdrejtë dhe i fuqishëm sa ishte kur angazhoi republikanë në fjalimin për gjendjen e shtetit në muajin mars. Presidenti ka edhe fakte dhe të vërteta në anën e tij. Ai udhëhoqi rikthimin e Amerikës nga një krizë historike shëndetësore dhe ekonomike, me më shumë se 15 milionë vende pune të krijuara deri më tani, të ardhurat për familjet e punës në rritje, ngadalësimin e inflacionit dhe rritjen e investimeve në energjinë e pastër dhe prodhimin e avancuar. Ai do të fitojë nëse kjo histori ndodh.
Në vitin 2016, u përgatita intensivisht për debatet, sepse e dija se duhej të gjeja një mënyrë për të tejkaluar veprimet e Trumpit dhe për të ndihmuar popullin amerikan të kuptonte se çfarë ishte në të vërtetë në rrezik. Në debatet simuluese 90-minutëshe në një skenë identike, unë ushtrova të ruaja gjakftohtësinë time përballë pyetjeve të vështira dhe gënjeshtrave të drejtpërdrejta për rekordin dhe karakterin tim. Një këshilltar për një kohë të gjatë luajti Trumpin dhe bëri gjithçka që mundi për të më provokuar, tronditur dhe tërbuar mua. Funksionoi.
Fatkeqësisht, Bideni e nis nga një disavantazh, sepse nuk ka mundësi që ai të shpenzojë aq shumë kohë duke u përgatitur sa unë tetë vjet më parë. Të jesh president nuk është vetëm një punë ditore; është një punë gjithçka-gjithkund-përnjëherë. Historikisht, kjo ka çuar në shfaqje më të dobëta të debatit të parë për presidentin aktual.
Si shikues, ne duhet të përpiqemi të mos jemi të varur nga teatri. Këtu janë tri gjëra për të parë në vend të kësaj.
Së pari, kushtojini vëmendje mënyrës sesi kandidatët flasin për njerëzit, jo vetëm për politikat. Në debatin tim të tretë me Trumpin, ai premtoi të emëronte gjyqtarë të Gjykatës së Lartë që do të rrëzonin Roe kundër Wade. Unë u përgjigja se kjo do të kishte pasoja reale për gratë. Trumpi kishte thënë tashmë se gratë duhet të ndëshkohen për abort. “Duhet të takohesh me disa nga gratë me të cilat kam takuar”, i thashë. “Kam qenë në vende ku qeveritë ose i detyronin gratë të bënin abort, siç bënin më parë në Kinë, ose i detyronin gratë të lindnin fëmijë siç bënin më parë në Rumani. Dhe mund t’ju them se qeveria nuk ka asnjë punë në vendimet që gratë marrin me familjet e tyre në përputhje me besimin e tyre, me këshilla mjekësore”.
Të enjten, Trumpi me shumë gjasa do të thotë se dëshiron t’ua lërë shteteve veçmas çështjen e abortit. Ai shpreson se kjo tingëllon e moderuar. Por me të vërtetë do të thotë se ai po miraton ndalimet më ekstreme të abortit të vendosura tashmë nga shumë shtete dhe të gjitha kufizimet ekstreme që do të vijnë. Trumpi duhet të përgjigjet për vajzën 12-vjeçare në Misisipi, e cila u përdhunua dhe më pas u detyrua të mbante një fëmijë deri në fund. Ajo filloi klasën e shtatë me një të porsalindur për shkak të ndalimit drakonian të abortit nga shteti i saj. Është për shkak të Trumpit që në Luiziana një vajzë e re që nuk mund të bënte një abort, filloi të lindte duke kapur një arush pelushi. Studimet tregojnë se gratë që jetojnë nën ndalimin e abortit kanë deri në tre herë më shumë gjasa të vdesin gjatë shtatzënisë, lindjes ose menjëherë pas lindjes. Për shkak të Trumpit, një në tre gra në moshë riprodhuese tani jeton nën kufizime të tilla.
Biden është një nga udhëheqësit më empatikë që kemi pasur ndonjëherë. Dëgjoni sa sinqerisht flet për të drejtat e grave, luftërat e familjeve që punojnë, mundësitë për njerëzit me ngjyrë dhe guximin e burrave dhe grave ukrainase që rrezikojnë jetën e tyre për demokracinë. Trump nuk mund ta bëjë këtë sepse kujdeset vetëm për veten e tij.
Së dyti, përpiquni të kuptoni rrëmujën dhe përqendrohuni në bazat në rrezik. Në vitin 2016, Trumpi refuzoi të thoshte nëse do të pranonte rezultatet e zgjedhjeve. “Unë do t’ju mbaj në pezullim”, tha ai. “Kjo nuk është mënyra se si funksionon demokracia jonë”, u përgjigja. “Le të jemi të qartë për atë që ai thotë dhe çfarë do të thotë”. Ju mund të vizatoni një vijë të drejtë nga ai shkëmbim në kryengritjen vdekjeprurëse në Kapitol, më 6 janar 2021.
Këtë herë, prisni që Trumpi të fajësojë Bidenin për inflacionin, por të shmangë përgjigjen e pyetjeve në lidhje me planet e tij ekonomike. Ai do të shmangë ose të gënjejë sepse propozimet e tij – ulje taksash për të pasurit, prishja e Aktit të Kujdesit të Përballueshëm, dëbimi i miliona punëtorëve dhe vendosja e tarifave të përbashkëta për mallrat e përditshme – do të përkeqësonin inflacionin, do të rrisnin kostot për familjet amerikane dhe do të shkaktonin një recesioni. Ky nuk është parashikimi im; është nga Moody’s Analytics e Wall Street. Ekspertët në Institutin jopartiak Peterson për Ekonominë Ndërkombëtare vlerësuan se vetëm tarifat e Trumpit do të nënkuptonin, në fakt, një rritje taksash prej 1700 dollarësh çdo vit për familjen mesatare amerikane – ose më shumë.
Nga ana e tij, Bideni është qartësisht i etur të flasë për planet e tij për të ulur kostot. Ai u ka bërë ballë kompanive të fuqishme farmaceutike duke kufizuar koston e insulinës dhe duke nënshkruar një ligj për të lejuar Medicare të negociojë çmimet e barnave me recetë për herë të parë. Të enjten dëgjoni për planet për të përballuar rritjen e çmimeve të korporatave dhe për ta bërë gazin, sendet ushqimore dhe banesat më të përballueshme. Presidenti ka ndihmuar tashmë një në 10 amerikanë me kredi studentore federale për të marrë lehtësimin shumë të nevojshëm. Ai ka shumë të ngjarë të jetë gati të ofrojë më shumë ide se si t’i ndihmojë të rinjtë të kenë një fillim të fortë dhe të përballojnë një jetë të klasës së mesme, përcjell Reporteri.net.
Së treti, kur i shihni këta dy burra krah për krah, mendoni për zgjedhjen e vërtetë në këto zgjedhje. Është mes kaosit dhe kompetencës.
Trumpi është dënuar për 34 krime dhe është shpallur fajtor për sulme seksuale dhe mashtrime financiare. Ai ka kaluar një jetë duke e vënë veten të parin. Nëse ai kthehet në Shtëpinë e Bardhë, ne do të kemi më shumë inflacion dhe më pak liri. Nuk do të jetë vetëm një përsëritje e mandatit të tij të parë. Që nga humbja në vitin 2020, Trumpi është bërë më i zemëruar dhe më i qetë. Ish-sekretari i tij i mbrojtjes thotë se ai është “një kërcënim për demokracinë”. Ish-shefi i tij i kabinetit thotë se ai “nuk ka asgjë tjetër veçse përbuzje për institucionet tona demokratike, Kushtetutën tonë dhe shtetin e së drejtës”. Mos harroni këtë të enjten kur dëgjoni Trumpin të recitojë ankesat e tij dhe të zotohet për ndëshkim.
Në anën tjetër, Bideni është një njeri i mençur dhe i denjë që po lufton fort për familjet që punojnë. Po, ai është 81-vjeçar. Ky është vetëm tre vjet më i vjetër se Trumpi. Dhe shërbimi dhe përvoja e tij jetësore e ndihmon atë të bëjë gjëra që e bëjnë vendin tonë më të fortë dhe jetët tona më të mira, nga bashkimi i demokratëve dhe republikanëve për të rregulluar rrugët dhe urat e shkatërruara deri tek përballimi i agresionit rus.
Këto zgjedhje janë mes një krimineli të dënuar për hakmarrje dhe një presidenti që jep rezultate për popullin amerikan. Pavarësisht se çfarë ndodh në debat, kjo është një zgjidhje e lehtë.
Hillary Rodham Clinton ishte kandidate demokrate për presidente në vitin 2016 dhe është një ish-sekretare amerikane e shtetit dhe senatore në New York. Këtë opinion e shkroi për The New York Times. Përktheu dhe përshtati gazeta online Reporteri.net.